Peter Kropotkin

Peter Kropotkin over wetten en gevangenissen

Bundel met 3 brochures van Peter Kropotkin over wetten, gezag en gevangenissen.

‘De bescherming van de uitbuiting rechtstreeks door wetten op eigendom en indirect door handhaving door de staat is zowel de geest als de inhoud van onze moderne regelgeving en de enige functie van onze kostbare wetgevende instanties. Het wordt tijd dat wij ons niet langer tevreden stellen met alleen woorden en hun werkelijke betekenis gaan inzien. De wetten die zich op het eerste gezicht voordoen als een samenstel van gewoontes die nuttig zijn voor het behoud van de maatschappij, zien wij nu louter als een instrument om de uitbuiting en de overheersing van de werkende massa door de leeglopende rijken te verzekeren. Vandaag is haar beschavende taak nihil. Ze heeft maar een taak: uitbuiting te handhaven.’
(Uit Kropotkin: Wet en gezag)

‘De gevangenis voorkomt geen antisociaal gedrag: zij vermeerdert er het aantal van. Zij verbetert degenen die binnen haar muren verblijven niet. Je kunt haar zoveel als je wilt hervormen, maar altijd zal zij iemand van zijn vrijheid beroven, een kunstmatig middel als het klooster blijven, dat de gevangene steeds minder geschikt maakt voor het maatschappelijke leven. Zij mist haar doel. Zij besmet de maatschappij en moet verdwijnen.’
(Uit Kropotkin: Zijn de gevangenissen noodzakelijk?)

‘Anarchisten zien de mens, ondanks al zijn gebreken en ondeugden, niet als een antisociaal dier, maar vinden in hem alle voorwaarden voor de maatschappelijke harmonie, want zonder deze zou hij nooit tot de nu bereikte graad van maatschappelijk leven opgeklommen zijn. De in de mens zo sterk uitgesproken eigenschappen van sociaal leven hebben de volledige vrijheid nodig, om zich in al de grootsheid van de sociale harmonie te kunnen ontwikkelen. Onze leuze is daarom:
Weg met alle vooroordeel en bijgeloof!
Weg met alle voorrechten en privileges!
Weg met alle heerschappij en gezag!
Leve de Anarchie!’
(Uit Kropotkin: Na de Revolutie: Geen Rechters, Geen Gevangenissen!)
‘De bescherming van de uitbuiting rechtstreeks door wetten op eigendom en indirect door handhaving door de staat is zowel de geest als de inhoud van onze moderne regelgeving en de enige functie van onze kostbare wetgevende instanties. Het wordt tijd dat wij ons niet langer tevreden stellen met alleen woorden en hun werkelijke betekenis gaan inzien. De wetten die zich op het eerste gezicht voordoen als een samenstel van gewoontes die nuttig zijn voor het behoud van de maatschappij, zien wij nu louter als een instrument om de uitbuiting en de overheersing van de werkende massa door de leeglopende rijken te verzekeren. Vandaag is haar beschavende taak nihil. Ze heeft maar een taak: uitbuiting te handhaven.’
(Uit Kropotkin: Wet en gezag)

‘De gevangenis voorkomt geen antisociaal gedrag: zij vermeerdert er het aantal van. Zij verbetert degenen die binnen haar muren verblijven niet. Je kunt haar zoveel als je wilt hervormen, maar altijd zal zij iemand van zijn vrijheid beroven, een kunstmatig middel als het klooster blijven, dat de gevangene steeds minder geschikt maakt voor het maatschappelijke leven. Zij mist haar doel. Zij besmet de maatschappij en moet verdwijnen.’
(Uit Kropotkin: Zijn de gevangenissen noodzakelijk?)

‘Anarchisten zien de mens, ondanks al zijn gebreken en ondeugden, niet als een antisociaal dier, maar vinden in hem alle voorwaarden voor de maatschappelijke harmonie, want zonder deze zou hij nooit tot de nu bereikte graad van maatschappelijk leven opgeklommen zijn. De in de mens zo sterk uitgesproken eigenschappen van sociaal leven hebben de volledige vrijheid nodig, om zich in al de grootsheid van de sociale harmonie te kunnen ontwikkelen. Onze leuze is daarom:
Weg met alle vooroordeel en bijgeloof!
Weg met alle voorrechten en privileges!
Weg met alle heerschappij en gezag!
Leve de Anarchie!’
(Uit Kropotkin: Na de Revolutie: Geen Rechters, Geen Gevangenissen!)

> fragment